Als kind was ik erg alert op mijn gedachten en wist ik dat zij mijn werkelijkheid beïnvloedden. Ik was erop gespitst zo ‘goed’ mogelijk te denken en wist dat mijn eerste gedachte die in mij op kwam mij iets vertelde over mijn (ziels) ontwikkeling. Mijn voornemen was zo goed als mogelijk te leven en wanneer ik iets deed wat ik ervaarde als ‘minder of niet goed’ dan voelde het als falen. Alsof ik dat (deze gedachten of dit handelen) in dit leven niet meer kon herstellen. Wat ik dacht, voelde en deed had voor mijn gevoel een trilling en die trilling zond ik de wereld in waarmee ik er invloed op kreeg.
De fouten die ik ervaarde hadden te maken met hoe ik omging met andere mensen. Of ik positief over hen dacht. Of ik mij wel voldoende inleefde in anderen, plus mijn eventuele oordelen over anderen. Wanneer ik iemand ‘stom’ vond, voelde dit dus als falen. Alsof ik een slecht mens was omdat ik deze gedachte had geproduceerd. Mijn oordeel zei in die zin steeds iets over mijzelf en niet iets over de ander.
Nu ik ouder ben geworden ben ik iets milder naar mijzelf en heb ik meer geaccepteerd in welke frequentie mijn leven zich afspeelt. Ik ben mij nog steeds erg bewust van mijn gedachten, gevoelens en handelen maar ben ook in staat ermee te spelen en te zien dat ik kan observeren.
Bewust omgaan met wat ik denk, doe en voel is nog steeds een van mijn missies. Ik geloof dat ik hiermee bijdraag aan mijn zielsontwikkeling.
Zelfcompassie is daarbij ook net zo belangrijk als compassie voor anderen. Ik heb mijzelf geaccepteerd in het ontwikkelingsstadium waar ik nu sta en doe mijn uiterste best om steeds een leven te leven waarbij ik mijn ziel zo goed mogelijk help zich te ontwikkelen. Een goed mens zijn hangt voor mij samen met het beste uit mijzelf halen. En hoe ik dat doe is door erop te letten dat het leven dat ik leid aansluit bij mijn zielspad. Wanneer dat niet zo is krijg ik seintjes van mijn hogere zelf (ziel) via mijn gevoel of lichaam. Ik kan dan somber worden, verdrietig, een gevoel van mijn pad af te zijn etc.
Wat ik doe, denk of zeg doe ik zoveel als mogelijk vanuit mijn hart. Wanneer ik merk dat de energie niet stroomt probeer ik bij te sturen zodat ik op mijn zielspad blijf. Het is soms een uitdaging om te blijven voelen in een druk en hectisch leven, echter steeds opnieuw wordt ik weer bewust van waar ik sta en volg ik aanwijzingen die ik doorkrijg van mijn ziel.
Wanneer ik mij bijvoorbeeld somber voel. Of ik heb het idee dat ik minder blij wordt van iets wat ik doe, keer ik naar binnen en probeer te voelen wat er is.
Soms bevind ik mij in een overgangsfase en voel ik dat er veranderingen komen, in mijn werkwijze of zijn. Het kan dan frustrerend zijn om een tijdje in een ‘tussentijd’ te leven. Ik ben dan nog bezig met het oude terwijl ik het nieuwe al voel aankomen. Maar het is er nog niet.
Het voelt een beetje als een voorspelling waarvan je weet dat het eraan komt, je krijgt er zin in maar het is er nog niet. Geduldig de tijd zijn werk laten doen is dan soms een opgave.
Ik ervaar in mijn leven dat gebeurtenissen mensen en omgevingen een frequentie hebben. Het is als een toonhoogte die ik hoor en voel tegelijkertijd. Wanneer iemand afdwaalt van zijn zielspad is het alsof je een ‘verkeerde toon hoort’ of iets afwijkends ‘ziet’. Deze frequentie is heel tastbaar en geeft informatie over iemands missie!
Je kunt jezelf ook afstemmen op je eigen frequentie en door bijvoorbeeld je in verschillende omstandigheden te visualiseren voelen hoe je frequentie veranderd. Voel je je lichter en blijder dan verhoogt je frequentie en ervaar je meer zwaarte dan verlaagt vaak je frequentie! Probeer het maar eens!
Comments