Met onze gedachten en ons gedrag brengen wij als mens bepaalde energieën in beweging, die we daarop gaan beleven. Onze intentie geeft hierbij richting aan onze gedachten en ons gedrag. Onze intentie vormt ook de basis voor het al dan niet opbouwen van karma. Onze verantwoordelijkheid is -in mijn visie- om ons leven zo veel mogelijk in ‘liefde’ te leven. We zien dat ons dat vaak nog moeilijk valt.
Wat is nu eigenlijk liefde in onze werkelijkheid?
Soms kijk je anders naar een en dezelfde situatie. Een voorbeeld hiervan is Ellen: Zij was boos op haar moeder omdat zij haar altijd bekritiseerde: ‘ik doe het nooit goed en altijd is er wel iets is met me!’
Ik vroeg haar een voorbeeld te geven. Ze vertelde me: ‘Mijn moeder heeft de sleutel van mijn huis en ik kom wel eens thuis en dan heeft ze zomaar mijn was gedaan en de woonkamer gestofzuigd! Ze zegt dat ze dat doet om me te helpen. Maar ik denk dat ze gewoon vind dat ik niet voldoende stofzuig en mijn was sneller moet opvouwen!’
‘Zegt ze dat ook tegen je?’ Vroeg ik Ellen. ‘Nee, ze zegt dat ze me wil helpen’. Bij het woord helpen vertrok ze haar gezicht en sprak ze het woord ‘helpen’ uit met een pieperig stemmetje. Ze trok daarbij op een schattige manier haar neus op! Ik begreep dat zij het woord “helpen” sarcastisch interpreteerde.
Toen wij later in een gesprek met haar moeder -Anja- vroegen hoe zij dit bedoelde zei Anja dat ze het werkelijk alleen maar lief bedoelde maar het gevoel had dat wat ze ook deed, ze niks goed kon doen in de ogen van haar dochter.
Je ziet, zelfs in een hele eenvoudige situatie kunnen misverstanden ontstaan omdat je soms niet kunt herkennen of aannemen wat anderen doen of zeggen.
Zo sprak ik eens met een meisje, Monique, die leerde beter voor zichzelf op te komen. Zij was gewend om steeds hulp te bieden zodra iemand ergens last van had. Heel liefdevol voor iedereen maar niet zo liefdevol voor zichzelf. Het resultaat was dat zij zichzelf (en haar hoogsensitieve aard) overbelastte en angst- en paniek aanvallen kreeg. In dit kader gingen we in gesprek en leerde zij om haar grenzen beter aan te geven. Ook leerde ze niet direct steeds haar hulp aan te bieden maar te wachtten tot iemand haar iets vroeg.
Het vervelende voor haar was dat zij in een familie- en vriendensysteem zat waarbij men gewend was dat Monica alles voor iedereen oploste en altijd klaarstond. Toen Monica ‘nee’ begon te zeggen werden mensen boos op haar en noemden ze haar egoïstisch. Iets wat Monica zeer veel verdriet deed.
Het was voor haar erg moeilijk geweest om zichzelf waardevol genoeg te gaan vinden en voldoende van zichzelf te gaan houden om ‘nee’ te kunnen zeggen tegen anderen. Ze wilde niets liever dan dat mensen van haar hielden. De afwijzing was enorm moeilijk voor haar. Ze hield nog steeds van deze mensen alleen wilde ze niet meer alles voor hen doen! Dat veranderde niets aan haar liefde voor hen, alleen wel aan haar bereidheid altijd alles op te pakken, ten koste van haarzelf. Haar omgeving was het er niet mee eens en zeiden boos tegen haar dat ze egoïstisch geworden was! Ze verzetten zich op hun beurt tegen de verandering en probeerden door boos te worden en haar op haar gevoel aan te spreken weer te verleiden tot het oude vertrouwde gedrag. Vanuit niet-bewustzijn begrijpelijk. Echter wanneer we bewust een dergelijke situatie bekijken kunnen we ook zien dat Monica liefdevoller was naar zichzelf, terwijl ze nog steeds heel veel van de mensen in haar omgeving hield! Ze uitte dit echter nu zorgvuldiger en nam meer verantwoordelijkheid voor zichzelf. Ook liet ze de verantwoordelijkheid voor de ander meer bij die ander.
Een moeder, Saskia, probeerde haar puberzoon op te voeden en hem te leren met geld om te gaan door hem kostgeld te vragen. De puberzoon ervoer dat als niet liefdevol. De intentie van de moeder was wel liefdevol. De zoon vond haar een veeleisende moeder, terwijl de moeder werkelijk probeerde haar zoon te leren omgaan met geld. Ze zette het kostgeld zelfs op een aparte rekening voor hem voor later.
En zo was er een man, M genaamd die zijn buurman doodschoot nadat hij zijn zus had aangerand. M deed dat volgens eigen zeggen uit liefde voor haar en ter bescherming van andere vrouwen.
Gerard Z. vond dat hij ‘uit liefde’ seks mocht hebben met zijn driejarige nichtje.
Waarom geef ik deze voorbeelden? Liefdevol zijn en eigenlijk alles in onze wereld is aan onze waardeoordelen onderhevig. Want wat is nu liefdevol? Bovenstaande voorbeelden maken duidelijk dat meningen hierover kunnen verschillen. En wanneer je vanuit het hiernamaals kijkt naar je leven vallen de waardeoordelen weg. Liefde en verdraagzaamheid, begrip en mededogen worden gezien. Evenals je houding naar mensen. Je inleven in anderen zonder jezelf af te wijzen is daarbij ook belangrijk.
In het hiernamaals gaat het over onze intentie. Is je intentie liefdevol. Is je intentie helder of onbaatzuchtig? Ben je expres over iemand heengereden of was het een ongeluk. De intentie bepaald of een actie gevolgen heeft.
Bij het kijken naar de intentie is het belangrijk een ander geen schade toe te brengen. Wanneer je weet dat je iemand beschadigd is de intentie niet liefdevol. Wanneer je bijvoorbeeld seks hebt met een kind is dat beschadigend en daarmee niet liefdevol! Het predicaat ‘liefdevol’ is dan een verhaal om de eigen behoeften in te verpakken. Maar het heeft niets met liefde te maken.
Wanneer je iemand verdedigt en niet de intentie had om iemand kwaad te doen kan dat nog steeds liefdevol zijn. Stel je duwt iemand van je zus af die haar wil aanranden, en de aanrander valt en breekt zijn nek. Dan is de intentie niet geweest om de aanrander te vermoorden. De daad – het verdedigen- heeft dan andere gevolgen dan wanneer je bewust de aanrander zou doodsteken.
Deze extreme voorbeelden om aan te geven dat er in het universum een andere manier is om naar liefde te kijken. Liefde betekent de ander geen schade berokkenen en bewust met de integriteit van jezelf en anderen om te gaan.
Comentários