Soms overkomt het je: een situatie waarin je je ineens geraakt voelt, alsof de grond onder je voeten wegzakt. Een moment waarin je niet alleen de pijn van onrecht ervaart, maar ook de schok dat iemand anders jouw werkelijkheid niet ziet zoals jij die beleeft. Dit overkwam mij ooit, en het bracht een golf van gevoelens met zich mee – van boosheid en verdriet tot reflectie en groei.
Deze confrontatie maakte het mogelijk om helder te zien wat er gebeurde:
Situatie 1: Wantrouwen en Projectie
De situatie begon met een interactie waarin wantrouwen en projectie centraal stonden. Sil, de ander in deze situatie, leek me te beschuldigen van iets wat niet van mij was. Er werd me gezegd dat "ik een probleem had" met Sil, terwijl ik geen enkel probleem ervoer. Ik had juist positieve intenties gehad: ik was vriendelijk en behulpzaam geweest. Toch werden mijn acties door Sil geïnterpreteerd vanuit wantrouwen en angst, gebaseerd op zijn eigen overtuigingen en ervaringen. (Sil dacht dat ik iets gestolen had. Terwijl ik juist iets had gegeven. Wat ik zelfs kon aantonen met een bon en pinbewijs)
Mijn Reactie:
Ik voelde pijn, verdriet en een diep gevoel van onrecht. Mijn positieve intenties werden niet gezien en mijn vriendelijkheid werd verdraaid door het vertroebelde bewustzijn van de ander. Het was alsof mijn waarheid volledig werd genegeerd, en dat raakte me diep.
Situatie 2: Conflictmijding en Het Probleem "Gezamenlijk" Maken
Toen Kees, een derde persoon, betrokken raakte bij de situatie, probeerde hij het conflict te verzachten door zijn eigen conflictmijdende strategie toe te passen. In plaats van duidelijk te erkennen wat er gebeurde, zei hij: "Jullie hebben een probleem met elkaar." Daarmee maakte hij het ook mijn probleem, ondanks dat ik me niet schuldig voelde aan het ontstaan ervan. Zijn woorden voelden als een ontkenning van mijn ervaring en plaatsten me midden in een situatie die ik niet had gecreëerd.
Mijn Tweede Reactie:
Opnieuw voelde ik pijn, verdriet en onrecht. Dit keer niet alleen vanwege Sil, maar ook omdat mijn behoefte aan steun en erkenning door Kees niet werd vervuld. Het voelde alsof ik op straat door een onbekende onverwachts werd geslagen en vervolgens hoorde: "Jullie hebben een probleem." In plaats van steun en erkenning kreeg ik neutraliteit, waardoor ik me nog eenzamer voelde in mijn pijn.
De Oplossing: Liefde en Steun voor Mezelf
In deze situaties leerde ik een belangrijke les: niet alles ligt bij jezelf, en soms kun je de steun die je zoekt buiten jezelf niet krijgen. Sil handelde vanuit zijn wantrouwen en angst. Kees handelde vanuit zijn eigen behoefte aan harmonie en het vermijden van confrontatie. Beide handelden vanuit hun eigen realiteit, en dat is oké. Maar wat er steeds van mij werd gevraagd, was trouw blijven aan mijn eigen waarheid.
Wat ik heb gedaan:
Liefde en Steun aan Mezelf Gegeven:
Ik erkende mijn gevoelens van pijn, verdriet en onrecht zonder oordeel.
Ik gaf mezelf de troost die ik nodig had, door tegen mezelf te zeggen: "Het is oké om dit te voelen. Je intenties waren zuiver, en dat weet je."
In Verbinding Blijven met Mijn Waarheid:
Ik bleef trouw aan mijn ervaring en erkenning van wat ik voelde, zonder te proberen de ander te overtuigen of te veranderen.
Ik respecteerde dat zowel Sil als Kees hun eigen werkelijkheid hadden, maar dat betekende niet dat ik die werkelijkheid hoefde over te nemen.
Respect voor de Realiteiten van Anderen:
Sil handelde vanuit zijn wantrouwen en projecties. Dat was zijn proces en niet mijn verantwoordelijkheid.
Kees handelde vanuit zijn conflictmijdende strategie. Ook dat hoorde bij zijn pad.
Ik accepteerde dat ieder van ons zijn eigen lens op de situatie had, en ik koos ervoor om mijn eigen waarheid te blijven eren.
De Les: Trouw Blijven aan Jezelf
Wat deze ervaring me leerde, is dat pijn ons soms de weg wijst naar onze eigen kracht en waarheid. Het leven is niet altijd rechtvaardig, en anderen zien ons niet altijd zoals wij onszelf zien. Maar juist in die momenten van onrecht ligt een kans om sterker te worden.
Wat Deze Situatie Me Gaf:
Zelfliefde: Ik gaf mezelf de steun en erkenning die ik buiten mezelf niet vond.
Zelfrespect: Ik leerde dat ik mijn eigen waarheid mag blijven volgen, ongeacht hoe anderen die interpreteren.
Groei in Bewustzijn: Ik zag dat iedere persoon in deze situatie handelde vanuit hun eigen bewustzijn en behoeften. Dat betekent niet dat ik hun gedrag hoef te accepteren of overnemen, maar wel dat ik het kan respecteren.
Tot Slot: De Pijn als Wegwijzer
De pijn van deze situatie heeft me geleerd om trouw te blijven aan mezelf, ook wanneer anderen dat niet doen. Het liet me zien dat ik mijn eigen bron van steun en liefde kan zijn, en dat ik de werkelijkheid van anderen kan respecteren zonder mezelf daarin te verliezen.
Als je ooit in een soortgelijke situatie terechtkomt, vraag jezelf dan:
Wat is mijn waarheid in deze situatie?
Hoe kan ik mezelf de steun geven die ik zoek?
Hoe kan ik de ander respecteren zonder mijn eigen waarheid los te laten?
De antwoorden liggen niet altijd in de ander. Soms vind je ze precies waar je staat: in de verbinding met jezelf.
Comments