top of page
Foto van schrijverTessa van Rossen

Onveilige Hechting en haar gevolgen (2)

In de vorige Blog zagen we Mia die in een destructieve relatie was beland. In deze blog wil ik je vertellen over Linda. Ook zij ervoer een onveilige jeugd en ook bij haar waren de gevolgen groot.


Linda opende in mijn praktijk haar rugzak en wat daaruit kwam waren naast verdrietige levenservaringen ook een enorme kracht. Linda wilde graag stappen maken in haar leven. Echter er was een grote angst. Als kind was zij gevlucht van haar thuisland. Toen zij eenmaal gesetteld waren mishandelde haar vader haar, haar moeder en broertje. Ze vluchtten wederom van huis en raakten dakloos. Er greep niemand in, er was geen steun. De worsteling om onderdak te vinden, uiteindelijk een studie te volgen zonder enige steun, en zich verantwoordelijk te voelen voor het welzijn van haar moeder en broertje was enorm zwaar. Toch lukte het haar!


Zij was nu volwassen getrouwd en had een samengesteld gezin. Eigenlijk wilde zij scheiden, maar ze durfde niet. Eigenlijk wilde zij weg van haar baan. Maar zij durfde niet. Als directeur van een groot bedrijf had zij de financiële mogelijkheden en toch woonde er in haar een klein meisje dat enorm angstig was.


Kon zij wel aan een andere soortgelijke baan komen. Zouden de mensen om Linda heen er niet gewoonweg achter komen dat zij al jaren deed alsof ze het kon, terwijl ze het eigenlijk niet kon. Waardeloos was!


Zou ze wel veilig zijn wanneer ze zou scheiden? Zouden haar stiefkinderen haar nog wel willen zien? Zou ze weer alles kwijtraken waar ze van hield? Het gevoel van onveiligheid was enorm groot. Al wist ze al jaren dat zij emotioneel mishandelt werd. Het feit dat het niet fysiek was gaf haar het excuus om te blijven. Het kon toch veel erger! Haar man kleineerde haar, schold haar uit en gaf haar de schuld van alles wat niet werkte in zijn ogen. Hoewel zij in haar werk gezien werd als een krachtige en zelfstandige vrouw zou niemand daar durven vermoeden hoe haar thuissituatie was.


Samen werkten we aan Linda’s gevoelens voor basisveiligheid, zelfzorg en vertrouwen. Linda leerde stapje voor stapje mensen te vertrouwen, opnieuw uit te reiken. Leerde voorzichtig grenzen te stellen naar haar man en begon te onderzoeken of ze wel zo waardeloos was als zij zich voelde.


Ze begon in te zien dat haar moeder er niet voor haar kon zijn. Dat zij als het ware een moederrol voor haar moeder en broertje op zich had genomen waar zij veel te klein voor was. Haar gevoel van ‘waardeloosheid en het niet kunnen’ leek hiermee verband te houden. Als klein meisje kon zij niet zo’n grote verantwoordelijkheid dragen, en toch deed ze dat en overleefde hierin.


Wanneer je als klein kind veel te grote verantwoordelijkheden draagt ontstaat er vaak een gevoel van ‘door de mand kunnen vallen’. Je kunt grote mensen verantwoordelijkheden als kind eigenlijk niet aan maar doet alsof van wel, je hebt geen keuze dus je doet het. Dit doe je onbewuste en vanuit je overlevingsmechanismen. Maar ergens eronder zit het gevoel. Het is te veel. Maar het moet dus doe je het. Dat het je overweldigd en voelt alsof je het eigenlijk niet kan, stop je weg en wordt in je volwassen leven getriggerd.


De kunst is om contact te maken met dat deel van je persoonlijkheid en te erkennen dat dit toen ook daadwerkelijk overweldigend was. Dat je toen ook veel te klein was. Ook is er daarnaast in je persoonlijkheid een volwassen bewustzijn dat weet dat je wellicht dingen nu wel aan kan. Dat je goed ‘genoeg’ bent. Je kunt met beide delen contact maken. En zo een deel van jezelf helen!


Linda leerde stapje voor stapje dat zij haar gevoelens aankon. We verwerkten oude pijn en er ontstond ruimte om zichzelf en haar angsten te beproeven. Ze werd steeds sterker en ging uiteindelijk steeds beter voor zichzelf zorgen. Haar partner merkte de verandering in haar op. Hij bond zijn scheldpartijen in. Hij leerde haar met meer respect tegemoet te treden. Linda besloot uiteindelijk wel te gaan scheiden omdat ze zijn instelling en vooroordelen naar andere mensen – waaronder zijn kinderen- toe vreselijk vond. Toch zag zij ook dat haar houding en haar eigen gedrag zelfs in haar zeer pijnlijke relatie veranderingen teweegbracht. En dat ze ook daarin veiliger kon worden. Iets wat ze nooit gedacht had.


Linda’s ontwikkeling en herstel maakte dat zij veiliger werd in zichzelf. Zij bevind zich momenteel in een prille relatie met een man die haar behoeften respecteert. Iets wat voor Linda nog onwennig en wat raar aanvoelt. We blijven ook samen in gesprek om haar te helpen in een gezonde situatie staande te blijven en niet weg te rennen voor werkelijke verbinding.

Comentarios


|

bottom of page