Oordeelloze bomen met bewustzijn!
De oordeelloze boom
Wanneer ik denk aan een boom zie ik een prachtige grote boom met een enorme dikke stam en wortels en takken vol bladeren. Mooi! Ik geloof dat bomen bewustzijn hebben. Ze voelen en weten. Ze denken anders dan wij. Ze zijn kalm en redelijk onverstoorbaar.
Ik kan met bomen communiceren, ze kunnen vertellen wat er mis is met hen, of wat er goed gaat! Als tuindersvrouw is het soms handig! Al kan ik niet alles oplossen, soms kunnen we daardoor beter zoeken naar een oplossing.
Ik wil graag vertellen over het bewustzijn van bomen. Hebben bomen bewustzijn dan? Ja zeker! Veel mensen durven hier niet over te praten, uit angst voor gek verklaard te worden, of om niet meer serieus genomen te worden. Gelukkig ben ik die tijd ver voorbij en heb ik voldoende vertrouwen in mijn waarnemingen om te kunnen vertellen hoe dit zit!
Er zijn wetenschappelijke onderzoeken geweest waarbij ze hebben geprobeerd te meten of een boom bewustzijn heeft en voor degenen onder ons die nog twijfelen is het wellicht leuk deze eens op te zoeken!
Ze hebben enkele bomen volgeplakt met meetinstrumenten en stickers. Denk maar aan de stickers die gebruikt worden om hersengolven te meten, zoiets dus.
Vervolgens hebben ze naast de boom een kip geslacht! (Vreselijk nietwaar! Dierenbeulen!)
Wat uit dit onderzoek naar voren kwam is dat de boom een sterke energetische piek vertoonde op het moment dat de kip geslacht werd. De boom ervaarde dus dat de kip geslacht werd! Het verstoorde zijn kalmte.
Toen ik meedeed aan het zesde zintuig werd ik onder andere getest in een sprookjesbos. Daar was een meisje verstopt en ik moest haar zien te vinden. Ik zocht en zocht en voelde en voelde en op een gegeven moment was ik bij een laantje. Daar ergens moest het zijn, maar waar. Ik vroeg een boom om mij te helpen. Van de boom ontving ik energie die ik vertaalde naar een gedichtje. ‘ze is niet hier, ze is niet daar…’ en oen voelde ik een energetisch duwtje. De boom vertelde mij dat het meisje achter mij in het huisje verstopt zat! Wonderbaarlijk nietwaar? Mijn intuïtie had me op enkele meters afstand gebracht (het bos was enorm groot) maar de boom had me verteld waar ze zat!
Ik kan soms erg veel respect hebben voor bomen. Ze staan waar ze staan en groeien daar hun hele leven lang. Als het geen lekker weer is kunnen ze niet even snel naar binnen lopen om te schuilen. Ze kunnen geen warme sokken aan trekken als de grond -waar hun wortels in groeien, koud is… ze leven gewoon. En verdragen alle omstandigheden.
De kalmte van een boom is ontzagwekkend. Ik ervaar dat bomen ook een ziel hebben. Ik heb wel eens een boom ontmoet waar ik diep respect voor had zodra ik hem voelde. De boom zag er naar menselijke maatstaven niet bijzonder uit. Maar ik moest bijna huilen toen ik hem zag. Ik omhelsde hem en heb even zo gestaan. Het was alsof ik een oude vriend had teruggevonden. En iets in me zegt me dat dat ook zo was…
Waarom een ziel als boom zou willen leven kan ik niet zo goed zeggen. Ik denk dat mijn ontwikkeling daarvoor nog niet voldoende is. Ik denk dat rust en overgave er mee te maken hebben…
Moet je je voorstellen je bent als boom ergens geboren, gegroeid uit een zaadje, en dan… Sta je letterlijk vast!
De boom ondergaat van alles, leven en dood, warmte en kou en oordeelt niet maar ervaart. Die ervaring zal vast mooi zijn! Alleen als de Tessa die ik nu ben, moet ik er toch niet echt aan denken!
Onlangs is er nog een onderzoek gedaan, nu met kamerplanten. Ze hebben kamerplanten dezelfde omstandigheden gegeven qua, licht, voeding, en warmte. Het waren meerdere planten echter ze werden in aparte ruimtes gehouden. Bij de ene ruimte werden de planten aangeraakt en werd hen iedere dag verteld ‘je bent mooi, je bent prachtig!’
De andere planten kregen dus dezelfde voeding en praktische omstandigheden maar hen werd iedere dag verteld: ‘je bent lelijk, stomme plant!’
Uit het onderzoek bleek dat de planten welke iedere dag de negatieve behandeling kreeg binnen enkele weken stierven. Terwijl de planten die de positieve behandeling kregen gegroeid waren!
Bijzondere onderzoeken, die u misschien kunnen helpen de wereld anders te bekijken!
Als kind vond ik het altijd vreselijk als er kinderen waren die met stokken op bomen en struiken gingen slaan. Ik had een klasgenootje die net zolang sloeg totdat de boom bladeren verloor. Ik vond dat als kind erg pijnlijk en naar om te zien. Alsof er iemand voor mijn ogen in elkaar geslagen werd. Als ik dan zei ‘niet doen’ werd ik zelf natuurlijk achterna gezeten door de jongen met de stok ?. Maar goed ik was toen nog niet zo weerbaar!
Wanneer mijn kinderen een boom of plant verwoestten zei ik er wat van. Aan de andere kant heb ik ook planten weggehaald uit de tuin. Ik kan takken afknippen en onkruid verwijderen. Gelukkig maar! Anders was mijn tuin nu een heus oerwoud! Ik kan me dus wel afsluiten voor alle gevoelens die ik kan oppikken, van mens en dier, anders was ik waarschijnlijk zwaar depressief geweest… om alles steeds voelen is niet houdbaar!
Wel kan ik mij als ik mij open stel, inleven in de boom of de plant, zelfs beelden doorkrijgen over het leven van de plant. Bomen hebben ook een collectief bewustzijn net als mensen. Maar dan een bewustzijn waarbij ze bewust toegang hebben hiertoe. Wij mensen hebben ook een collectief bewustzijn maar kunnen hier vaak alleen vanuit ons onderbewustzijn naar toe. (hierover later meer).
Dit collectieve bewustzijn van bomen vertelt hen ook iets over jou. Zo weten ze vaak ‘wie je bent’ en op welke manier je je verhoudt tot de natuur.
Het bijzondere daarvan is dat ze er geen oordeel over hebben. Dus heb je net je tuin verbouwd en alle planten eruit getrokken, dat zien ze dat, maar ze oordelen niet. Ze stralen nog steeds hun eigen licht uit en laten zich nergens door ontmoedigen.
Oordeelloze bomen dus…
Wanneer je volgende keer door het bos loopt, of een tak van een boom wilt afzagen, zul je dan aan me denken? Het is dus geen probleem om iets te veranderen aan je tuin. De boom heeft geen pijn zoals wij, of oordeel. De boom is en heeft een kalme sereniteit! Altijd!
Wel is duidelijk dat willen we planten laten groeien, of mensen of onszelf. We dat het beste kunnen doen vanuit een staat van liefde.
Dus geen zelfkritiek maar aanmoediging en steun. Zelfs wanneer je iets doet wat je veroordeelt probeer jezelf steunend te coachen naar het nieuwe gewenste gedrag. Wijs jezelf niet af… als een plant van afwijzing kan sterven, kun je je voorstellen wat afwijzing betekent voor je eigen energiesysteem!!
Comments