Ik kan het niet nalaten deze week iets te zeggen over het hebben en houden van een relatie. Toen ik een relatie kreeg met mijn huidige partner was ik hyperalert en bewust van zijn behoeften. Ik kon voelen waar hij was, wat hij deed, met wie hij belde (soms letterlijk wat hij besprak) en zelfs wanneer hij naar de wc moest! Ik had een bijna telepathische snelweg met zijn energie! Gelukkig heb ik dit vermogen kunnen ombuigen en heeft mijn partner zijn privacy weer terug. Gelukkig voor hem en voor mij hebben we nu een meer normale communicatie! 🙂 Liefde betekent voor mij namelijk ook de ander zijn eigen zaken en verantwoordelijkheden laten. Ik kan delen, liefhebben en steunen, maar dat wat van de ander is hoef ik niet over te nemen of te dragen!
Het hebben en houden van een relatie gaat over lessen rondom onderwerpen waar we eigenlijk allemaal over leren op aarde: liefde, compassie, dankbaarheid en commitment.
In veel van mijn sessies komen vraagstukken naar voren die neerkomen op.
Hoe ervaar je je eigen behoeften, wat kun je zelf doen om voor jezelf te zorgen en je behoeften te vervullen.
Hoe communiceer je met je partner
Verwachtingen, overlevingsmechanismen en hun oorsprong in jouw behoeften
Commitment
Wanneer je eigen behoeften geraakt worden. Je wilt bijvoorbeeld dat de ander meer initiatief neemt, meer cadeaus voor je koopt, of juist meer met je praat, meer moeite voor je doet, meer seks met je heeft, lekkerder kookt, of uit zichzelf je behoeften waarneemt en hierop anticipeert. Dan toont jouw wens of behoefte je iets over jezelf. Het vertelt je iets over je overtuigingen: hoe jij vind of aangeleerd hebt dat een relatie zou moeten zijn. Het vertelt je iets over je normen en waarden. Over je opvoeding. Over pijnpunten; wat ben je tekort gekomen, wat mag de ander compenseren? Over je individuele behoeften en over je communicatie hierover.
Vaak hoor ik mensen zeggen: ‘Ik mag toch wel verwachten dat hij/zij snapt dat….’ of ‘Het is toch normaal dat iemand uit zichzelf……’
Van eenvoudige zaken als de was meenemen naar boven wanneer die op de trap ligt. Bellen als je later bent. Een knuffel geven bij binnenkomst of afscheid nemen. Het organiseren van leuke dingen etc. En mijn antwoord is heel stellig: ‘Inhoudelijk ben ik het met je eens dat het leuk zou zijn als dat gebeurt echter dat kun je niet verwachten!’. Als je echt iets wilt zul je er om moeten vragen. Hoe geforceerd dat ook voelt! En dan het liefst zo concreet en eenvoudig mogelijk! De ander weet niet wat jij wilt, je zult het moeten zeggen! Daarna zul je de minste neiging van jouw partner jouw richting uit moeten belonen. (Niet bekritiseren!)
Je kunt niet de verwachten dat de ander als een helderziende aanvoelt wat jij wenst en nodig hebt… hoe (ahum) leuk dat ook kan zijn!
Het veelbesproken argument: ‘Maar dan is het niet echt‘. Is een denkfout!
Wat is “echter”? Iemand die vanuit zich zelf (vanuit opvoeding, levenservaring) iets normaal vind en het bijna automatisch voor je doet. Of iemand die zijn best moet doen om je wensen te onthouden en uit te voeren. Iemand die dit wellicht zelf helemaal niet leuk vind om te doen maar het toch speciaal voor jou doet! Dat laatste getuigt van meer inspanning dan de eerste. Terwijl die eerste als ‘echter’ wordt geclassificeerd.
De kunst is te waarderen wat de ander voor je doet. Er is wel inspanning nodig om iets voor de ander over te hebben. En ook dus een duidelijke communicatie!
En wat het waarderen betreft. We zijn zoals we zijn. We weten inmiddels dat veranderen echt heel moeilijk is. Zowel voor jou als voor mij als voor je partner. Je kunt ervan uitgaan dat de ander niet een ander mens wordt nu hij jou heeft leren kennen. Met veel inspanning van jullie beiden kun je zaken veranderen inderdaad. Anderzijds is het waarderen van de ander zoals hij is heel belangrijk voor het doen slagen van je relatie.
“Ja maar ik kan niet diepgaand spreken met mijn partner… Hij is lief en zorgzaam en heeft alles voor me over, maar er zijn geen diepe gesprekken”. Je zult je moeten afvragen hoeveel al die andere zaken je waard zijn. Kun je je behoeften op een andere manier bevredigen? Door bijvoorbeeld met je vriendinnen te spreken? Een dagboek bij te houden. Kun je kijken of je elkaar kunt vinden in het midden waarin de ander zijn best doet ook al is het niet geheel naar je wensen?
Jouw verwachtingen komen voor een groot deel voort uit wat je geleerd hebt en uit wat je wel en niet gekregen hebt in je leven. In hoeverre jouw verlangens en behoeften gekend en gezien zijn. In hoeverre je je bewust bent van je overlevingsmechanismen.
Wanneer je een partner kiest en je geeft je commitment. Dat wil zeggen je rent niet weg als het moeilijk wordt. Je toont inspanning en oefent in verdraagzaamheid en compassie, dan leer je!
Je leert jezelf beter kennen. Je leert te focussen op wat er wel is en je ontwikkelt jezelf!
Commitment is een hele belangrijke succesbepalende factor. Als het moeilijk is, als je behoeften hebt die niet worden gekend of als er overlevingsmechanismen spelen die je in een negatieve cirkel met je partner brengen. Dan kijk je eerst naar jezelf en alles wat jij kunt en wilt doen. Welke pijn wordt geraakt? Wat kun je oplossen? Welke verzoeken kun je doen aan je partner?
Er zijn nog honderd dingen te vertellen over relaties. Maar een die ik in dit kader nog mooi vind om te noemen is het verschil tussen elkaar kennen en nog moeten leren kennen. In de eerste fase van een relatie doe je enorm je best om je van je beste kant te laten zien! Je klaagt niet, doet je best er mooi uit te zien, lekker te ruiken, geïnteresseerd te zijn etc.
Eigenlijk zou je ook in bestaande relaties je zoveel mogelijk op die manier mogen opstellen. De relatie krijgt meer glans! Je toont meer oprechte belangstelling! Je wordt seksueel aantrekkelijker en er is minder negativiteit!
Als de basis liefde is (en geen geweld of onrecht) dan kun je investeren in jezelf en je partner. Dan groeit jouw bewustzijn en jullie liefde!
Comentários