Wanneer je vast zit in een patroon met je ex. Je je maar verantwoordelijk blijft voelen voor je bijna volwassen kind. Je eigenlijk steeds opnieuw zegt dat het goed met je gaat terwijl je je in feite slecht voelt. Wat gebeurt er dan eigenlijk? je zit dan waarschijnlijk vast in een patroon. Het is alsof je in een draaimolen zit waar je maar niet uit kan komen! Een automatisme wat je onbewust herhaald en wat je kunt stoppen door bewust keuzes te maken!
Als het niet goed met mijn zoon gaat, gaat het niet goed met mij. Ik voel me zo verbonden. Dat heb ik ook met mijn ex partner. Ik wordt overigens gek van zijn gecontroleer! We zijn nu bijna een jaar gescheiden maar hij vraagt nog steeds wat ik ga doen en met wie. Ik merk dat hij steeds meer controle probeert te krijgen op mij. En ik wordt er gek van! Tegelijkertijd wil ik echt dat het goed met hem gaat en daar praten we samen dan over. Of het ooit nog goed komt weet ik niet, wat ik wel weet is dat ik het nu niet wil. Maar hoe zorg ik ervoor dat ze me niet zo diep beïnvloeden. Dat ik los kan zijn van hun energie?
Lisa verteld me het bovenstaande in één ademteug. Ze zit op het puntje van haar stoel en kijkt me verwachtingsvol aan.
Ik adem een keer diep in. Om haar heen zie ik lijnen van energie ontstaan. Lijnen tussen haarzelf en haar zoon. Lijnen tussen haar en haar ex. En door deze lijnen zie ik energie stromen. Ik zie hierin ook haar eigen aandeel. Alleen hoe vertel ik haar dat? Zij ervaart zichzelf wel als onder deel van het probleem maar ziet niet hoe zij deze dynamiek mede in stand houdt.
De energie toont me duidelijk hoe dit in elkaar steekt en ik probeer haar uit te leggen wat ik zie.
Zij vind het moeilijk om haar zoon zijn eigen pad te laten gaan. Zij wil hem behoeden voor pijn en ellende en wanneer hij zich rot voelt ervaart ze een diepe behoefte om het op te lossen. Het oplossen geeft haar een gevoel van controle en veiligheid. Zo lang zij kan helpen, voelt ze zich niet zo machteloos.
Toch is dat precies wat hun relatie nodig heeft. Dat zij haar eigen machteloosheid onder ogen ziet en haar puber zoon zijn eigen zaken laat uitzoeken. Vanuit vertrouwen dat hij naar haar toe komt als het nodig is. Vanuit vertrouwen dat hij dat kan en dat hij het aankan wanneer het een keer mis gaat!
Haar onvermogen om met haar machteloosheid om te gaan stamt uit haar eigen jeugd. Niemand hield rekening met haar. Zij mocht er alleen zijn wanneer zij sterk was en voor iedereen zorgde. Nu was dat een deel van haar identiteit geworden en het enige wat haar een veilig gevoel gaf. Kwetsbaar zijn, hulp accepteren en mensen dichtbij laten waren haar uitdagingen!
De beelden van haar jeugd en haar patronen drongen zich aan me op. Mooi om te zien maar ook zeer, zeer pijnlijk. Lisa’s levensverhaal ontvouwde zich aan mij. Ik zag hoe zij haar ex onbedoeld signalen gaf dat het mogelijk nog goed zou komen. Ze bleef voor hem zorgen, met hem praten en gaf daarbij signalen af. Nu niet… maar ooit…
Ze gaf hem op die manier kleine “broodkruimeltjes hoop”. Net voldoende om niet te verhongeren. Zodat hij onbewust bleef proberen om meer te krijgen. Lisa gaf deze signalen niet bewust. Zij vertelde mij dat zij echt oprecht wilde dat het goed met hem ging. Ze wilde hem niet afhankelijk maken. Toch was dat het enige wat zij onbewust kende. Zij als sterke zorgzame partner en haar partner als afhankelijke partner. Onbewuste patronen die steeds in werking traden terwijl Lisa en ook haar partner dat helemaal niet wilde! Hoe konden zij zich nu los worstelen van hun onbewuste hypnose. Hun onbewuste neiging om steeds dezelfde stappen te lopen?
Zoals altijd is het inzicht in wat er plaatsvind een grote stap! Een volgende stap is trachten bewuste keuzes te maken: ‘Wat doe ik en wat is het gevolg?’ Wat zou ik kunnen doen en wat zou dan het gevolg zijn?’
Het is heel moeilijk om een dergelijk onbewust patroon bewust te keren. Maar zeker mogelijk.
Zichzelf afvragen wat zij werkelijk wil en daarop focussen. Lisa zei fel: ‘Ik wil niet dat hij zich zo aan mij vastklampt! Hij controleert zelfs via Whats app hoe lang ik online ben!’ Ik vroeg haar, als dat zo is waarom blokker je hem dan niet op je telefoon en communiceer je slechts nog per mail over zakelijke dingen? Wat doe je zelf om het patroon in stand te houden? Praktisch, emotioneel, spiritueel?
Lisa werd zich langzaamaan bewust van haar eigen aandeel. Zij nam enkele besluiten. En door deze in de praktijk te brengen werd de relatie tussen haar ex partner en haarzelf duidelijker en losser.
Ook naar haar zoon toe ontstond een nieuwe dynamiek. Zij leerde dat zij hem zijn eigen (groei) pijn mocht gunnen. Door de ruimte die ze hem bood ontstond een andere verstandshouding! En haar zoon werd sterker in het oplossen van zijn eigen problemen!
Het leren omgaan met haar eigen kwetsbaarheid om te gaan was een volgende uitdaging. Zij besloot zich bij enkele van haar vriendinnen kwetsbaar op te stellen. Het resultaat was dat haar vriendschappen zich verdiepten!
Al doende was Lisa in staat om naar zichzelf te kijken en haar patronen te wijzigen! Wil jij dat ook?
Comentarios