Ken je dat? Dat je ondanks al je goede bedoelingen tegenkomt dat mensen je niet verstaan. Je taal niet lijken te spreken. Ze wijzen je misschien wel af, nemen je niet serieus of gaan over je grenzen! Je voelt wellicht teleurstelling, onbegrip, woede of verdriet.
Hoe kan het nou dat mensen jouw goede bedoelingen niet zien of je ondanks al je inspanningen af wijzen?
Dit kan te maken hebben met je communicatie. Hoe duidelijk ben je? Weet je zelf wat je wilt? Maak je duidelijke afspraken of laat je ruimte voor mensen om een loopje met je te nemen?
Hierin is vaak een les te leren. De les om je eigen behoeften te leren kennen en deze te communiceren. Soms kom je er dan achter dat er onderliggend goede redenen zijn om dit eerder niet te doen. Bijvoorbeeld doordat je als kind straf kreeg wanneer je een weerwoord gaf. Of je werd afgewezen en vernederd wanneer je opkwam voor jezelf.
In het hier en nu ben je veilig en kun je wel voor jezelf opkomen zonder dat jou wordt pijn gedaan. Alleen een deel van jou weet dat mogelijk nog niet. Dat deel raakt in paniek. Neemt jou tijdelijk over en handelt volgens het oude overlevingsmechanisme. Het oude overlevingsmechanisme kan zaken omvatten als pleasen, helpen, begrip tonen, je eigen gevoelens onderdrukken en confrontaties vermijden. Hierdoor vermeed je in het verleden wellicht afwijzing, straf of pijn, echter in het heden zorgt het voor onduidelijke communicatie, onvoldoende zelfzorg en andere problemen.
Doordat je je bewust wordt van je gedrag en ook je emotionele bewustzijnsshift hierin naar een jongere, meer angstige of boze versie van jezelf, kun je dingen veranderen.
Allereerst leer je bewust op te merken wat er met je gebeurt op het moment dat je bijvoorbeeld wilt vermijden, pleasen of helpen. Je voelt wat je wilt doen maar houdt jezelf tegen. In plaats van direct een antwoord te geven kun je aangeven: “ik kom er zo bij je op terug”.
Zodat je tijd krijgt om na te denken en te voelen wat goed voor je is.
Je vraagt jezelf vervolgens af wat wil ik werkelijk. Hoe zou het voelen om ja te zeggen. Is dat wat ik wil en nodig heb?
Je kunt innerlijk wellicht een emotie voelen zoals angst. Dat deel van jezelf kan je waarnemen en ook troost bieden en steunen. Goed is ook om in gedachten uit te leggen hoe oud je nu bent en hoe veilig je nu bent. Zodat de angst in jouzelf gezien en gerust gesteld wordt.
Je kunt ook gedachten ervaren die je zeggen dat iets een kleine moeite is, je niet zo gevoelig moet doen, gewoon even door moet zetten. Of dat je begrip moet tonen omdat de ander het nodig heeft, het helemaal niet zo erg is, je dat makkelijk kan etc. Ook dat zijn overlevingsgedachten die je aansporen je oude gedrag uit te voeren.
Wanneer je je oude gedrag blijft tegenhouden kun je waarnemen dat je je wellicht heel onrustig en slecht begint te voelen. Zowel gedachten als gevoelens met betrekking tot schuld en schaamte kunnen opkomen. Dat kan ondraaglijk lijken. Wanneer je ook hierdoorheen kan ademen, en in contact kan blijven met dat rotgevoel zul je merken dat het op den duur wegebt.
Het vergt dus nogal wat van je waarnemings- en doorzettingsvermogen om die ongemakkelijke en pijnlijke emoties door te worstelen. En ook de gedachten te ervaren zonder er naar te handelen.
Wanneer het je lukt biedt het ruimte om te kiezen. Ruimte voor nieuw gedrag en de mogelijkheid om echt in contact met jezelf te zijnen niet te handelen vanuit een oude overleving.
Zelfzorg, zelfvertrouwen en zelfwaardering kunnen dan worden opgebouwd!
Kommentare