Tessa van Rossen

Je hoeft niets te doen om spiritueel te worden, je bent het al. Je hoeft het alleen maar toe te laten het er te laten zijn.

Uit eigen ervaring weet ik dat dit zo is. We zijn groter dan de grenzen van ons lichaam. Alle wezens zijn energie en we zijn met elkaar verbonden door een lichtweb.

Wanneer we opgroeien raakt onze verbinding verschemert: minder zicht- en minder voelbaar. Dat wil niet zeggen dat het weg is. Alleen zeker ook tegenwoordig met de continue toegang tot (social) media en allerlei andere prikkels vergeten we vaak diep van binnen te voelen wie en wat we zijn.

Doe mee en focus je op het positieve!
We focussen ons in ons leven vaak op de negatieve zaken. Wat gaat er (weer) niet goed. (weer) moe opgestaan. De kinderen zijn lastig! De baas is niet sociaal! Je wordt niet gezien op je werk! Je partner gaat alweer sporten! Van kleine tot aan grote dingen merk je dat je aandacht al snel wordt gevangen door de dingen waar je je het liefst tegen verzet! In het dit filmpje wordt het goed geïllustreerd dat datgene waar je je aandacht op richt, zichtbaar wordt! 

Voel je, je depressief en angstig? Dit komt helaas vaak voor in onze maatschappij. We worden vaak gedreven door angst om iets wel of niet te doen of wel of niet te zeggen. We werken uit angst niet rond te kunnen komen. We gaan naar een verjaardag omdat we niet af durven te zeggen. We blijven bij een partner uit angst om alleen te izjn etc. Daarnaast kun je soms het gevoel krijgen dat het leven je aanvliegt. Je ervaart paniekaanvallen, flitsen voor je ogen, voelt je trillerig, angstig, somber, lusteloos of depressief. Zeker bij gevoelige mensen komen dit soort gevoelens regelmatig voor!

Dit soort gevoelens zijn duidelijk een signaal van jee ziel. Je ziel communiceert onder andere via je emotie en wanneer je je lusteloos, somber of zelfs depressief voelt, zegt dit iets over het leven wat je leeft.

Je loopt niet op het pad wat je ziel gekozen heeft, of je bewandelt het pad met de verkeerde mensen. Je leeft niet je leven. Niet je ziele leven, maar een leven waarin je te veel dingen doet die niet bij je passen.

Geloof is erg belangrijk. Alleen niet altijd in religieuze zin. Ik ben zelf niet opgevoed met een religie. Zelfs mijn eigen ervaringen werden door mijn ouders in twijfel getrokken en afgedaan als fantasie. Pas toen ik begon met in mijzelf geloven veranderde mijn leven.
Op een dag kreeg ik een bevestiging en vanaf dat moment dacht ik: ‘Oh dus alles wat ik zie en voel klopt wel! De wereld is werkelijk zoals ik die ervaar!’ Pas toen dat op zijn plek viel en ik mijzelf begon te vertrouwen veranderde mijn wereld. Aan alle afwijzingen in mijn leven kwam een einde. Ik raakte geïnteresseerd in mijzelf en de wereld raakte ook geïnteresseerd in mij!
Zo leuk! Onthoud dus goed dat het niet gaat om wat je denkt of hoe je het denkt. Het gaat er echt om te geloven met je hart en ziel dat dingen zijn zoals ze zijn. Je onderliggende intentie en ‘geloof’ is wat er toe doet.

Vandaag had ik een bijzondere en lieve vrouw op consult. Na een zware burn out is zij weer aan het werk gegaan. Het valt niet mee en zij merkt aan haar lijf en gevoel dat het pittig is.

Wanneer ik naar haar kijk zie ik haar energie opgebold. Het is alsof haar aura op dit moment, in plaats van een mooie ei-vorm met een doorstroming aan beide zijdes, een bal achtige vorm heeft met afgesloten uiteinden waardoor de bolling strakker en strakker komt te staan. Een "bal op pootjes" zoals ik het beeld van de aura, oneerbiedig voor mijzelf benoem :).
Ze vertelt me in gesprek dat zij een ongeluk heeft gehad. Ook dit bevestigt mij dat ze ergens mee moet stoppen. Een ongelukje als deze is vaak een teken aan de wand. “Wat zie je niet in je leven? Waarin moet je aan de rem trekken? Waarin rem je te laat?”

Hoe accepteer je jezelf? Hoe VOEL je nou dat je 'goed genoeg' bent? Jij hebt je eigen unieke taak in dit leven gekregen. Door jezelf af te wijzen wijs je de wijsheid van je ziel af en daarmede jezelf, (plus -wanneer je gelooft- de god die jou creëerde) en de verbinding met alles wat leeft. (Zelf)Afwijzing is dus een BIG DEAL!

Zelfacceptatie is als een medicijn! Maar het is best heel moeilijk wanneer je ervan overtuigd bent dat je niet voldoet? Of jouw zelfafwijzing nu wordt veroorzaakt door je opvoeding, levenservaringen of gedachten, hoe kun je accepteren wat je niet accepteren kan? Hoe kun je loslaten wie je wilt zijn om te worden wie je bent?